fot. M. Bondarczuk

ANDRZEJ CIUBA zaprasza na spacer DOOKOŁA ŚWIATA

Od Nepalu i najwyższych gór świata zaczniemy wędrówkę w czasie i przestrzeni przasnyskiego listonosza. Najbardziej będę pamiętać z Nepalu wejście na wzgórze Sarangot koło Pokhary, gdy wcześnie rano pokonywaliśmy przez 1,5 godziny schody, aby oczekiwać na "zapalenie się szczytów". Około piątej rano pasmo gór zaczęło się wyłaniać z ciemności i jakby rosnąć. Szczyty gór różowiały od niewidocznego jeszcze słońca. Były to szczyty ponad 7000m i ten najświętszy dla mieszkańców tych ziem i gór -Rybi Ogon - Machhapuchhre. Na zboczach wzgórza widokowego w swoich domkach i obejściach wstawali ludzie do zwykłych codziennych prac. Był to kolejny dzień ludzi mieszkających w sąsiedztwie najwyższych gór świata.

Powrót

INDIE 2001 (INDIA)

Indie także będę wspominać szczególnie ciepło ze względu na pewien dzień spędzony w Benares-Waranasi, kiedy w ciemnościach nocy, przed wschodem słońca, wypłynęliśmy łódką na Ganges, aby czekać na jego pojawienie się. O piatej rano pracze prali ubrania, a wielu Hindusów kąpało się w ciepłych wodach świętej Gangi. Z mroku wyłaniały się tajemnicze świątynie, dotykające prawie rzeki, a czas jakby cofnął się o 3 tysiące lat i zatrzymał się. W oddali paliły się stosy kremacyjne, aby ludzkie szczątki mogły popłynąć w świętej wodzie, a dusza zaznać gościny świętej rzeki i nie błądzić po manowcach.

Powrót

MEKSYK 2000

Meksyk to nie tylko budowle Majów i Azteków, ale żyjący ludzie, tekila, dźwięki mariaczi i taniec.To także pustynne tereny, gdzie ogromne kaktusy, ponad 3-metrowe, przypominają gęstością i wysokością miasta wieżowców. To także piękne, piaszczyste plaże, gdzie czuć oddech oceanu, a fala doskonale masuje ludzkie ciało i swoim odgłosem i dotykiem zmywa problemy człowieka XX wieku.

Powrót

HONDURAS 2000

To tu w Kopan, niedaleko Gwatemali, pierwszy raz weszliśmy do miasta Majów. Tu też poczuliśmy zapach 1000-letnich budowli i obrzędów takich, jak gra w pelotę. To tu zobaczyłem kamień, na którym ścinano głowę dowódcy drużyny zwycięskiej.Śmierć taka była najwyższym zaszczytem i przepustką do krainy Bogów. W czasie zwiedzania padał deszcz, pachniała trawa i nawet nie cięły moskity.

Powrót

GWATEMALA 2000

W miejscowości koło jeziora Atitlan (głębokość ponad 300 m) w kościele słyszeliśmy jak miejscowa Indianka, klęcząc przed obrazem Chrystusa, głośno płakała, wręcz krzyczała o swoich nieszczęściach i kłopotach. Było to tak przejmujące w swojej szczerości, że łzy cisnęły się do oczu.

Powrót

BELIZE 2000

Z powodu powodzi i niedawnego tajfunu Belize przejechaliśmy tylko miejscowym autobusem z Gwatemali do Meksyku w ciągu jednego dnia. Był to zwykły autobus. Ludzie wsiadali i wysiadali. Było to doskonałe miejsce do obserwacji dwóch wymieszanych ras: potomków Majów i afrykańskich, czarnych niewolników. Chłopak o meksykańskich rysach twarzy podrywał dziewczynkę o afrykańskiej urodzie. Śmiała się z tego, pokazując swoje, piękne, białe zęby.

Powrót

KOSTARYKA 2000

 

To małe państwo ma ogromne tereny zielone i mnóstwo gatunkowo zwierząt, które nie istnieją w innych rejonach świata. Zapamiętałem las deszczowy, zapach rozkładających się liści i gałązek, szeregi mrówek, jedna za drugą, niosących materiał do mrowiska. Był też pewien ogród botaniczny, gdzie latały barwne motyle, a ciepło było wręcz dotykalne rękami.

Powrót

NIKARAGUA 2000